Акыркы жылдары адамзат бир глобалдык көйгөйгө туш болду. Бул кыртыштын асылдуулугунун төмөндөшү, айдоо жерлеринин түшүмдүүлүгүнүн төмөндөшү, дан жана башка айыл чарба өсүмдүктөрүнүн сапатынын начарлашы. 10 000 жылдан ашык убакыттан бери адамзат дыйканчылык менен алектенип, жер иштетип келет, бирок топурак биосферанын тирүү компоненти экенин дагы деле түшүнө элек. Кыргызстанда жана дүйнөнүн башка өлкөлөрүндө өсүмдүктөрдүн түшүмдүүлүгүн жогорулатуунун жана кыртыштын асылдуулугун сактоонун биологиялык факторлоруна көбүрөөк көңүл бурулуп жатат. Заманбап айыл чарбасын биологизациялоо, агрохимикаттарды колдонууну кыскартуу же биологиялык каражаттар менен алмаштыруу маселеси көтөрүлүүдө.
Биологизацияны биологиялык ыкмалар аркылуу кыртыштын асылдуулугун калыбына келтирүүнү кароого болот.
Аларга: органикалык жер семирткичтерди чачуу, топуракка микробиологиялык препараттарды киргизүү, которуштуруп айдоого жашыл кык же жабуу өсүмдүктөрүн киргизүү кирет. Мындан тышкары, бул концепцияда химиялык коргоо каражаттарын колдонууну кыскартуу жана аларды биологиялык менен алмаштыруу, гербициддерди дарылоону кыскартуу жана аларды атайын культиваторлор менен культивациялоо менен алмаштыруу кирет.
Экологиялык жактан таза продуктыларды алуу – бул айыл чарба өндүрүшүнүн рентабелдүүлүгүн жогорулатуунун реалдуу мүмкүнчүлүгү.
Ишкананын кирешесин көбөйтүүгө мүмкүндүк берүүчү бул сапаттык секирик жасоо үчүн био-чарбачылык технологиясын сактоо талап кылынат.